
Un infernu hà varcatu
Machja, boschi è furesti
Suminendu à lu so latu
A morti pà quissi cresti
Pienghji oghji a natura
In fumu hè u pughjali
S’hè brusgiata a virdura
L’omu hà fattu stu mali
Pà sempri hà cundannatu
È fattu di quissu locu
Un disertu abbandunatu
Casticatu da lu focu
Incù a so manu ardita
È l’aiutu di u ventu
Hà cacciatu la vita
È lampatu lu spaventu
Hè iddu lu criminali
Spietatu è senz’onori
Chì hà tombu l’animali
Hà purtatu lu malori
O corsu, qual’è tù sia
Sìa un pocu unestu
È mediteghja una cria
Nanzi di fà u to gestu
Prima d’essa l’assassinu
È di lampà à caternu
Di la machja u destinu
In un focu eternu
È sparghji i fumi neri
Chì ani tombu la ghjenti
Pensu à quissi pumpieri
Chì pà sempri si sò spinti
Sò cascati pà salvà
Ciò chì ai minaciatu
Pà pruvà ad’ammaistrà
L’infernu ch’ai lampatu
Tù chì sè cusì sdegnu
D’ave una vita vera
Chè tù brusgi com’è u legnu
À mezu à la to fuchera
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire