dimanche 31 août 2008

" CASA CORSA TI NE MORI "

" Eccu un testu ... nantu un corsu chi volta dopu tant'anni in la sò casa di paesu ... ma ritrova tuttu viotu é senza vita . "


Da seculi arrimbata
A quissu biancu ripali,

S’inalza una facciata

Fatta di petri nustrali,

Chi da tempu fù zuccata

Cù talentu senz’uguali.


A lu friscu di l’altura
U sò tettu hè suvranu,
Rispittosu pidda cura
Di l’orizonti luntanu,
Chi cù la sò aria pura
U sfrisgina pianu pianu.


Principieghju lu camminu
Longu à muradda ritta,
Duva l’anticu ghjardinu
Un hè più chi arba fitta,
E l’acqua di u mulinu
Intilata ferma zitta.


U pedi nant’u scaleddu
Mi ramentu lu passatu,
Paspendu quissu purteddu
Di castagnu tarulatu,
Chi quandu era ziteddu
Quantu l’aghju allisciatu.


Intrindu in quissu locu
Insurpatu di calori,
Voltani à poc’à pocu
I mumenti é l’odori,
Quand’accantu à u focu
Vighjava sin’à l’albori.


R
itrovu a l’ispinsata
A catena rughjinita,
In à pezza stantarata
Cum’un ricordu di vita,
Induva hè appiccata
Una pignatta smarrita.


Qui rivecu a paghjola
Ma spintu hè lu caminu,
A zidda si ne stà sola
Ùn c’è più nimu vicinu,
E ancu a vechja tola
Pati listessu distinu.


In issa stanza bughjicosa
La mè menti si cunfondi,
Ramintendu ogni cosa
Di quissi vissuti stondi,
D’una vita primurosa
Di li sintimi prufondi.


Casa corsa ti ne mori
Attempu à quissi ghjorni,
Si sgranani li tò ori
Ma vioti sò li dintorni,
E i landani amori
Sò duvintati frastorni.


Ma ùn avè più paura
Compii sò li tò lagnanzi,
Chi avali cù primura
Empiaraghju li tò stanzi,
Campendu in la natura
A la manera d’inanzi.


U PASTORI BUNIFAZINCU

1 commentaire:

Anonyme a dit…

Propiu beddu ssu testu :)